donderdag 29 april 2021

Afgelopen 9 maart kom ik thuis en zie ik in de achtertuin aan de overkant dat het bouwbedrijf dat daar al een tijd bezig is het schuurtje heeft afgebroken. Een van de bouwvakkers is de platen in kleine stukjes aan het slaan om deze in gewone grijze vuilniszakken te stoppen. Het materiaal komt duidelijk asbesthoudend over en dit lijkt op een poging om er via de normale ondergrondse vuilcontainers vanaf te komen.
Ik roep naar de bouwvakker dat hij moet stoppen met het kapotslaan ervan. Het wordt me niet meteen duidelijk of de (Poolse?) man dit begrijpt, maar ik ga direct bellen om een handhavingsverzoek te doen. Het is ook nog eens naast een kinderdagverblijf. De vrouw aan de lijn begrijpt de ernst en zal er gelijk werk van maken. Ik geef mijn nummer en meld dat handhaving mij ook kan bellen. Nu zal het toch wel snel opgelost worden denk ik dan. Nou…..

dinsdag 13 april 2021

Met grote interesse heb ik gekeken naar In de ban van de bom[1], gemaakt door Frans Bromet[2]. In deze documentaire volgt hij Frits Veerman, die tijdens zijn werk voor de uraniumverrijker Urenco in de eerste helft jaren zeventig het management, maar ook de veiligheidsdienst, tipte dat zijn Pakistaanse collega Abdul Khan opvallend veel vertrouwelijke tekeningen en foto’s mee naar huis nam. Niemand deed iets met Veermans informatie en uiteindelijk werd hij zelf volop de dupe als klokkenluider. Eind jaren zeventig is hij als getuige gegijzeld, opgesloten in de Bijlmerbajes en zwaar onder druk gezet door justitie en de BVD, de toenmalige veiligheidsdienst.

dinsdag 30 maart 2021

We zijn nog niet aan het einde van de coronatunnel, sterker nog alle seinen staan weer wat op rood[1]. Toch voelt het tegelijk ook alsof we het ietsjes aan het afsluiten zijn. De reden daarvoor is duidelijk; er wordt nu volop gevaccineerd[2] en de vaccins lijken ook heel duidelijk te werken[3], vaak al na één dosis[4]. Hulde hier dus voor de echte wetenschap waardoor deze vaccins zo snel konden worden ontwikkeld!

dinsdag 16 maart 2021

Sinds de presidentsverkiezingen in de VS van 2016, waarin Trump gekozen werd zonder dat dit echt verwacht werd, is er zorg over de filterbubbel die bepaalt wat mensen online aan nieuws te zien krijgen[1]. De term komt uit het boek van 2011 ‘The Filter Bubble: What the Internet Is Hiding from You’ van Eli Pariser[2], waarin hij omschrijft hoe dit ontstaat nadat Google in 2009 besluit om content te gaan personaliseren om meer advertenties te kunnen verkopen.
In de VS leidde het mechanisme tot grote aandacht door de mogelijke beïnvloeding ermee van buitenaf door Rusland[3] naast het Cambridge Analytica-schandaal[4]. Die aandacht is niet echt weggegaan, zeker ook omdat er in de wereld van Trump en zijn aanhang een volledig parallelle wereld bleek te ontstaan, waarin hij uiteindelijk de verkiezingen van 2020 ook nog gewonnen had[5].

dinsdag 2 maart 2021

Na weer een paar slechte ervaringen, heb ik de neiging om een paar regels weer eens onder de aandacht te brengen om de discussie over corona(vaccins) en covid-19 serieus te houden.

dinsdag 16 februari 2021

Gisteravond heb ik volgens mij voor het eerst van mijn leven een programma op Net5 bekeken en me zeker voor het eerst van mijn leven serieus in Britney Spears verdiept. Uiteraard weet ik wie het is en ken ik ook haar eerste hit: …Baby One More Time[1]. Tekst en uitvoering in schooluniform vielen op zijn zachts gezegd wel op, laten we het daar maar op houden.
Uiteraard heb ik de zoen met Madonna bij de MTV awards van 2003 niet kunnen missen[2] en ook heb ik nog wel meegekregen dat zij zich kaalschoor en duidelijk psychisch in problemen kwam, waar ook de gewone pers volop aandacht aan besteedde[3]. Maar zij was inmiddels zo’n (tiener)ster geworden waarvan je je hooguit nog eens afvroeg wat daar van terecht gekomen is. Nou, daar ben ik nu dan helemaal van op de hoogte door de documentaire: Framing Britney Spears[4].

dinsdag 2 februari 2021

Terwijl ze onder de douche stond, overleed mijn moeder op donderdag 16 november 1995 in de ochtend aan een hartstilstand. Ze was 71 jaar oud, maar ook al jaren psychiatrisch patiënt en woonde in de inrichting (zo noemden we dat toen) te Wolfheze. Om half elf werd ik gebeld en uiteraard laat je dan alles vallen en vrij snel daarna was geregeld dat ik en mijn twee broers en vader die middag daar bij elkaar zouden komen om afscheid van haar te nemen en afspraken te maken over haar crematie de maandag daarop. Mijn ouders waren toen, met name door haar ziekte, al een paar jaar gescheiden, maar mijn vader bleef altijd contact houden.

dinsdag 19 januari 2021

Nu ik zelf een geval van een positieve testuitslag in huis heb meegemaakt, moeten me toch een paar dingen van het hart als ‘ervaringsdeskundige’. Gelukkig viel overigens de ziekte bij mijn vrouw reuze mee, maar dat was normaal gesproken ook te verwachten omdat ze hooguit licht besmet moet zijn geraakt bij het boodschappen doen en veertiger is. Wij houden ons strikt aan alle regels, maar dat voorkomt uiteraard nooit alles[1]. En nee, wij zijn niet zozeer bang voor Covid-19 voor onszelf, maar willen anderen er niet mee opzadelen, zeker de veel ouderen en kwetsbaren onder ons niet, en daarmee de zorg ontzien. Gewoon doen dus wat ons gevraagd wordt.

dinsdag 5 januari 2020

Een nieuw jaar, maar ik zou nog niet willen zeggen een nieuw begin. De coronapandemie is nog volop aanwezig en groeit stug door[1]. Nog niet echt gehinderd door de vaccins die er gekomen zijn en dat komt niet alleen door het hier en daar lage tempo van vaccineren[2]. Nee, daar zijn we ook dit (hele?) jaar nog wel even zoet mee[3].

maandag 21 december 2020

Rond deze tijd schrijf ik altijd een afsluitende column, waarin ik terugkijk op het afgelopen jaar. Niet echt origineel, ik geef het gelijk toe, maar het blijft goed om te doen om zo te beseffen wat er zoal belangrijk is geweest. Een mens vergeet gelukkig anders toch ook weer snel.