woensdag 20 juni 2018

“Let’s talk about sex, baby, let’s talk about you and me,” zongen Salt-n-Pepa vrolijk in 1991[1], maar zo vaak gebeurt dit niet. We praten wel over liefde uiteraard, want dat is echt een belangrijk onderwerp. Toch gek dat wie bij de duurzame zoekmachine ecosia.org het woord liefde intikt ‘maar’ ruim 6 miljoen verwijzingen vindt en bij Google maar bijna 40 miljoen. Echter, wie seks invult (bewust in de Nederlandse spelling om het hanteerbaar te houden) vindt respectievelijk bijna 13 miljoen verwijzingen op ecosia, dan wel 331 miljoen (!) op Google.

Het zal duidelijk zijn dat er veel meer websites het onderwerp seks betreffen dan het onderwerp liefde. Dat valt ook goed te begrijpen, we zijn een zoogdiersoort die aan geslachtelijke voortplanting doet en dat heeft biologisch gezien ook zo zijn voordelen[2]. Seks is daarmee onmisbaar voor ons voortbestaan. Liefde is een veel ongrijpbaarder begrip en de zoektocht daarnaar is er niet gemakkelijker op geworden nadat in de tweede helft van de vorige eeuw de aandacht groeide voor wat wel ‘de vrije liefde’ wordt genoemd[3].

Seks is van alle tijden. De manier waarop we het doen, met wie en in welke levensfase is vaak een uiting van geaccepteerd sociaal gedrag. Veel mensen hebben er moeite mee dat gewoontes en zeden hierbij veranderen. In mijn jeugd was seks iets voor binnen het huwelijk. Het meisje moest ‘zichzelf bewaren’ voor haar man. Van een dubbele moraal was hierbij wel sprake. Had een vrouw seks voor het huwelijk, dan werd ze ‘een gevallen vrouw’ genoemd. Nette meisjes deden zoiets niet, maar nette jongens mochten wel wat uitproberen. Werd de vrouw zwanger, dan moest ze trouwen (een moetje werd dat genoemd) ter voorkoming van de schande die dit voor de familie was, zeker als die religieus was. Zo moest je bijvoorbeeld bij de gereformeerden voor de kerkenraad hiervoor ook schuld belijden[4].

Wie dit gedwongen huwelijk wilde voorkomen, had het lastig. Abortus was lange tijd illegaal en gebeurde in het geheim, al dan niet eigenhandig. Veel vrouwen kregen complicaties, stierven of bleven onvruchtbaar daarna[5]. Had je geld, dan kon je naar artsen die het stiekem in een ziekenhuis deden. Pas in 1984 trad de Wet afbreking zwangerschap echt in werking[6]. Abortus mocht vanaf toen verricht worden door een geneeskundige, in een ziekenhuis of kliniek die hiervoor een speciale vergunning had. Inmiddels was er gelukkig ook meer mogelijk wat anticonceptie betreft[7].

Door de vele sites met seks op internet lijkt het nu een stuk opener. Hoewel? Niet alleen bij religieuze groepen, die altijd de neiging hebben om wat stil te blijven staan[8], maar ook in het gewone dagelijkse leven lijkt een zekere preutsheid weer terug te komen. Het zal toch niet dat de jongste generatie het weer anders wil doen dan hun ouders.


[1] https://www.youtube.com/watch?v=qzfo4txaQJA

[2] https://wetenschap.infonu.nl/diversen/173365-seksuele-voortplanting-hoe-en-waarom-is-het-ontstaan.html

[3] https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrije_liefde

[4] https://www.digibron.nl/search/detail/78e858b7bbcaa2e5c6345d548e2e9acb/schuldbelijdenis-in-de-kerk

[5] https://historiek.net/abortus-nederland-geschiedenis/4642/

[6] https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-34673-3.html

[7] https://www.anticonceptie.nl/

[8] https://www.ontdekgod.nl/seks-huwelijk/

Deel deze column