Vanwege een nieuwe functie als interim-directeur bij VVM netwerk van milieuprofessionals[1] heb ik mijn zo geliefde htc P3300[2] uit 2007 omgewisseld voor een Fairphone. Kortom, ik ben weer helemaal smart gegaan, want anders kan ik niet eens meer op het werk inloggen. U begrijpt dat ik het afgelopen weekend vooral heb zitten leren om met alle (nou ja, de meest belangrijke) mogelijkheden om te gaan. En daarbij is me wel wat opgevallen.
Want als je zoals ik toch zo min mogelijk apps wilt vanwege de privacy[3], maar dus gewoon naar sites blijft gaan op de telefoon en daar ouderwets inlogt, moet je duidelijk meer moeite doen om ook weer uit te kunnen loggen dan als je op die sites inlogt via de netbook. Sites voor de smartphone lijken dus vooral bedoeld om je gebonden te houden, en de indruk is er dan ook dat de ontwerpers ervan dat ook bewust zo doen[4]. Geen wonder dus dat vrijwel iedereen er bijna steeds mee bezig is. En daar komt uiteraard ook een beetje mijn aversie tegen het volledig smart gaan vandaan, terwijl ik verder echt niet iemand ben die zich als een kluizenaar buiten de samenleving plaatst. Integendeel zou ik eerder zeggen, ik ben juist vrij actief overal.
Ja, je keert het smart gaan echt niet meer. Maar inderdaad heeft niets “onze ontmoetingen, slaapritme, liefdesleven, winkelgewoontes, nieuwsconsumptie, schoollessen, vakanties, reizen, dinertjes en zelfs onze wc-bezoekjes zó veranderd als de smartphone”[5]. Steeds meer begint dat al vanaf jongs af aan; kinderen tot zes jaar oud brengen volgens het laatste onderzoek daarnaar in vergelijking met eerdere jaren weer meer tijd door voor een tablet en telefoon naast ook nog het televisiescherm[6].
Niet helemaal zonder problemen, zeker bij het steeds meer op de telefoon zitten. Als je wakker wordt en ook ’s nachts meteen op je smartphone gaat kijken en dat verder bijna elke keer doet als je een melding hoort om te kijken wie of wat het is. Als je dan ook nog gaat liegen over je telefoongebruik tegen bijvoorbeeld je ouders, vrienden of je partner, nou dan heb je volgens de deskundigen toch wel een problematisch telefoongebruik[7]. Het aanbod aan behandelingen tegen telefoonverslaving is dan ook overweldigend als ik daarop googel[8].
Op zich lijkt me dat gevaar bij mij nog niet zo groot, het eerste wat ik uitzocht is hoe je de internetverbinding (mobiele data) uitzet. Want gewoon bellen als het belangrijk is, maar daarnaast zeker ook lekker ouderwets sms-en zullen misschien stiekem toch mijn favoriete contactvormen blijven.
En het voordeel van nog steeds sms-en is dat iedereen inmiddels gelijk weet dat ik het ben. Of is dat nou juist een nadeel? 😉
[2] https://www.gsmarena.com/htc_p3300-1693.php
[3] https://www.bnnvara.nl/kassa/artikelen/populaire-apps-misleiden-jou-over-welke-persoonsgegevens-ze-van-je-verzamelen
[4] https://www.brainwash.nl/lees/psychologie/2023/thijs-launspach-social-media.html
[5] https://decorrespondent.nl/14753/smartphones-verzieken-de-mentale-gezondheid-van-jongeren-wanneer-grijpen-we-in/4f5a6809-1891-0962-384a-a2050479d2b7
[6] https://nos.nl/artikel/2468642-kinderen-meer-op-scherm-dan-ooit-kwart-van-baby-s-meer-dan-twee-uur-per-dag
[7] https://www.hartvannederland.nl/advies-en-tips/gezond-leven/constant-aan-je-scherm-geplakt-hoe-herken-je-een-telefoonverslaving
[8] https://www.google.com/search?q=behandelen+telefoonverslaving
Geef een reactie