woensdag 28 augustus 2019

Begin 2016 presenteerde Apple de nieuwe iPad Pro. Tijdens die presentatie zei marketingdirecteur Phil Schiller dat meer dan zeshonderd miljoen mensen een Windows-computer gebruikten die ouder was dan vijf jaar. ‘Dat is echt triest’, zo besloot hij. Het aanwezige publiek moest er blijkbaar hard om lachen en applaudisseerde[1].

Vorige week lukte het me niet meer om de updates van Windows 7 te downloaden op zo’n ‘oude’ computer uit 2011. Van alles heb ik geprobeerd om het te herstellen, maar uiteindelijk heb ik toch mijn notebook maar weggebracht en er Windows 10 op laten zetten. Tegelijkertijd moest hij daarvoor ook ‘sneller’ gemaakt worden en dat vond ik de investering van 159 euro wel waard voor een prima apparaat waar alles het nog van doet.

Wat mij betreft gaat een apparaat net zo lang mee tot het echt onherstelbaar kapot is. Niet iedereen redeneert zo[2], vandaar dat we nu met zijn allen bijna 50 miljoen ton elektronisch afval[3] per jaar genereren. Slechts 20 procent van dit afval wordt echt gerecycled. Dit moet toch wel meer worden, zeker als je bedenkt dat veel elektronica waardevolle elementen als goud, zilver, koper, platina en zeldzame (aard)metalen bevat. Volgens conservatieve schattingen zou er voor zo’n 62,5 miljard Amerikaanse dollar uit elektronica gehaald kunnen worden. Een bedrag groter dan het bbp van behoorlijk wat landen. Zo’n 4% van het elektronisch afval zou op de afvalhoop zijn beland en de rest (zo’n driekwart) wordt waarschijnlijk verbrand of wel heel informeel gerecycled[4].

De hoeveelheid van deze e-waste per hoofd van de bevolking neemt sterk toe. Zo werd er in 2014 gemiddeld gezien zo’n 5,8 kilogram per persoon gegenereerd, nu is dat bijna 7 kilogram. Feit is dat elektronica en elektrische apparaten steeds goedkoper worden, waardoor ook steeds meer mensen het zich kunnen veroorloven om een apparaat (vroegtijdig!) te vervangen.
Overigens verschilt de hoeveelheid e-waste per capita sterk van land tot land. Grote vervuilers zijn bijvoorbeeld Nieuw-Zeeland en Australië (in 2016 allebei goed voor meer dan 17 kilo e-waste per hoofd). Maar ook Europa (inclusief Rusland) is met ruim 16 kilo per inwoner veel. In Europa wordt er dan wel meer e-waste gerecycled, in Nederland geldt dat al voor bijna de helft[5].

We hebben ook steeds meer apparaten in huis. Volgens een onderzoek van de United Nations University beschikte een gemiddeld huishouden uit het Westen in 2012 al over 100 elektronische apparaten en inmiddels zal dat aantal wel zijn gestegen[6]. We kopen niet alleen steeds nieuwere en snellere laptops en telefoons, ook gebruiken we voor steeds meer activiteiten elektronica. Om de weg te vinden, het huis te bewaken, voedsel te wegen, koffie of eten te maken, ons gewicht en vetpercentage te meten of om onze sportprestaties bij te houden.

Bij ons thuis overigens niets van dit al, maar ook wij hebben met zijn tweeën – hoewel we erg op het milieu proberen te letten – toch ook al ruim 30 elektronische apparaten in huis blijkt me na een snelle telling. Nou ja, in ieder geval nu nog niet een nieuwe computer voor mij erbij.

[1]https://www.seniorweb.nl/tip/levensduur-van-een-computer

[2]https://www.consumentenbond.nl/acties/te-snel-kapot/levensduur-digitale-producten

[3]https://www.unenvironment.org/news-and-stories/press-release/un-report-time-seize-opportunity-tackle-challenge-e-waste

[4]https://unu.edu/media-relations/releases/pip-press-release.html

[5]https://www.milieucentraal.nl/minder-afval/afval-scheiden-cijfers-en-kilos/

[6]https://www.ad.nl/economie/honderd-elektronische-apparaten-per-gezin~a46c8bba/?referrer=https://www.google.com/

 

Aanvulling: Nooit verwacht dat deze column zo snel succes zou hebben. Maar liefst al na twee weken een SIRE-campagne opgeleverd!  😉 

https://nos.nl/artikel/2300915-sire-wil-na-doeslief-ook-meer-liefde-voor-spullen.html

 

Deel deze column