Zaterdag 8 januari 2022
Vandaag zes interviews met ongevaccineerden in de Volkskrant[1]. Altijd interessant, maar het valt me dan wel weer op hoezeer zij vanuit hun eigen gedachten en puur persoonlijke situatie redeneren.
nr 1: “Ik geloof in mijn immuunsysteem. Ik sport drie of vier keer in de week, ik eet plantaardig. De kans is heel groot dat ik er weinig last van heb als ik besmet raak. Waarom zou ik dan een vaccin nemen met een nieuwe techniek waarbij de effecten op de lange termijn onduidelijk zijn? Dat is een groter risico, denk ik.” Tja, hoe vaak is dit al niet weerlegd.
nr 2: “Ik zit niet in de risicogroep. Ik eet gezond, ik rook of drink niet, ik sport veel. I’ll take my chances.” Idem dus.
nr 3: “Ik sluit niet uit dat mensen met een kwetsbare gezondheid gebaat zijn bij dat vaccin, maar zelf vertrouw ik liever op mijn immuunsysteem. Ze zeggen namelijk wel dat het vaccin veilig is, maar volgens mij weet niemand wat de effecten ervan over drie, vier, vijf jaar zullen zijn.” Nou, na 200 jaar vaccineren zijn er nog nooit langetermijneffecten geweest, zo werken vaccins ook niet.
nr 4: “Ik zou wel een vaccin willen, maar ik durf het nog niet aan. Mijn lijf reageert heel onvoorspelbaar op medicijnen. Ik krijg vaak allergische reacties. Daar heb ik meerdere chronische kwalen aan overgehouden. Mijn huisarts vindt dat ik het vaccin moet nemen, omdat de kans op bijwerkingen heel klein zou zijn.” Zie ik ook bij iemand in mijn omgeving; correlatie en causaliteit blijven ook lastig voor mensen.
nr 5: “Ik wantrouw de prik niet, ben ook niet bang voor bijwerkingen. De eerste vaccinatie heb ik gewoon gehaald. De tweede prik kwam niet uit, ik was toen net drie dagen vader van een tweede zoon. Ik heb de afspraak verzet, maar in de tussentijd kreeg ik steeds minder zin om nog langer mee te werken aan dit systeem.” Hmm, beetje moeite met autoriteit; zie je wel vaker bij witte mannen die nooit eens ergens op aangesproken zijn.
nr 6: “Omdat ik die vaccinaties een afschuwelijk rotproduct vind. Ze werken maar tijdelijk en gedeeltelijk en dan zijn er ook nog al die verhalen over bijwerkingen. Nu ben ik al een heel eind opgeschoven in mijn denkbeelden over het vaccin. Een jaar geleden dacht ik bij wijze van spreken nog dat je na een prik je ziel zou verliezen of radiografisch bestuurd zou worden vanuit Wuhan.” Vooruit, dan zit er inderdaad wel schot in.
Maar ja, je doet vaccinatie ook voor het totaal om de coronacrisis als samenleving hanteerbaar te maken en moet dan ook bereid zijn daarvoor een zeker persoonlijk risico te lopen. Precies hierom zou voor deze groep een vaccinatieplicht werken en een aantal geven ook aan dat ze zich dan wel laten vaccineren.
Misschien nu maar eens doorpakken daarmee dus.
[1] https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2022/waarom-hebben-zij-geen-prik-gehaald-zes-ongevaccineerden-over-hun-angsten-twijfels-en-rebellie~v463622/
Geef een reactie